دیدن عقرب در خانه به هیچ عنوان خوشایند نیست، ما همیشه به دلایلی، از عقرب ها می ترسیم. برخی از این دلایل درست و برخی دیگر فقط یک شایعه بوده و در مورد عقرب ها صحت ندارد. در این مقاله به بررسی برخی از حقایق در مورد عقرب ها می پردازیم.
برخی حقایق درباره عقرب بسیار جذاب هستند. برای مثال، عقرب ها در دسته حیوانات گزنده (در دسته بندی حشرات و زنبور ها) طبقه بندی می شوند، عقرب ها از نوع بندپایان محسوب می شوند و بیش از 1300 گونه از آن ها، در زمین وجود دارد.
دانستنی هایی در مورد دیرینه عقرب ها
عقرب ها از قدیمی ترین موجودات شناخته شده روی کره زمین می باشند. بسیاری از فسیل هایی که از عقرب ها یافت شده است، مربوط به دوره پالزوئیک است و با نمونه های امروزی عقرب ها تفاوت بسیار کمی دارد .این بدان معناست که اگر شما سوار یک ماشین زمان شوید و به 430 میلیون سال قبل باز گردید، احتمالاً عقرب ها اولین جاندارانی می باشد که می توانید به سرعت آن ها را شناسایی کنید. آن ها دقیقاً به اندازه نمونه های امروزیشان ترسناک می باشند.
ویژگی های ظاهری عقرب ها
بسیاری از انواع عقرب ها اندازه کوچکی دارند و طول بدن آن ها بین 2.5 تا 12 سانتیمتر می باشد. کوچک یا بزرگ بودن عقرب ها تأثیری در میزان کشنده بودن زهر آن ها ندارد. بزرگ ترین عقرب شناخته شده در دنیا عقرب دم بلند آفریقایی می باشد که طول بدن آن حدود 21 سانتیمتر است. عمر عقرب ها می تواند بین 3 تا 5 سال باشد اما برخی از عقرب ها وجود دارند که می توانند تا 25 سال نیز زنده بمانند.
بدن منحصر به فرد عقرب ها
عقرب ها دارای اجزای منحصر به فردی در بدن خود می باشند که می تواند به آن ها قدرت شکار، زنده ماندن و فرار کردن بدهد. یکی از اجزاء بدن آن ها پدیپالپ بوده و از نظر ظاهری مشابه گاز انبر می باشد و به آن ها کمک می کند که طعمه خود را بگیرند و یا در مقابل حیواناتی که می خواهند به آن ها حمله کنند از خود محافظت کنند. همچنین این پدیپالپ ها، می توانند هنگام راه رفتن به آن ها کمک برسانند اما با اینحال چنگال ها در واقع پا نیستند. در کنار این چنگال ها، عقرب ها 4 جفت پا دارند که می تواند به آن ها در شکار و فرار کردن از خطرات سرعت بالایی ببخشد.
چنگال های عقرب بسیار قوی هستند و به عقرب ها در مکیدن طعمه و غذایشان از طریق کلیسر ها که در واقع دهان عقرب ها می باشد کمک می کنند. دهان عقرب ها دارای انبر هایی می باشد که به بلعیدن قطعه های کوچک طعمه کمک می کند، به این صورت که غذا قبل از مکیده شدن (بلعیدن) توسط عقرب، ابتدا به طور مقدماتی و خارجی هضم می شود.
بدن عقرب ها دارای دو بخش اصلی می باشد، شکم و سفالوتوراکس.
سفالوتوراکس، جایی که چشم های عقرب قرار دارند، به وسیله پوست سخت سر عقرب یا کاراپاس محافظت می شود. تعداد چشم های بیشتر عقرب ها بین 2 تا 5 عدد می باشد، اما برخی عقرب ها اصلاً چشم ندارند. عقرب های بدون چشم، در غار ها سکونت دارند و اطلاعات زیادی از این گونه عقرب ها در دسترس نیست، چراکه این عقرب ها به واسطه گیرنده های فعال روی بدنشان همیشه دور از دسترس ما انسان ها باقی می مانند.
ارتباطات در عقرب
روی بدن عقرب ها موهای ریز و مختلفی وجود دارد که آن ها را اتفاقات پیرامون مانند وجود شکارچی و یا سایر خطرات خبردار می کند. عقرب ها در زیر بدنشان نیز دارای یک جفت اندام می باشند که نام آن شانه های حساس یا سنسوری (سنسوری کومبز) می باشد. به این شانه های حساس "پکتین" گفته می شود. این پکتین ها دارای دندانه های حساس می باشند که می توانند لرزه های سطح و یا بافتی که عقرب بر روی آن قرار دارد را حس کنند تا این شکارچی قهار را همواره از هرگونه خطر و یا طعمه دور نگه دارد.
پکتین ها دارای گیرنده های مواد شیمیایی و فرومون ها (مواد شیمیایی که هر موجود زنده ای از خود متصاعد می کند و در مورد فیزیولوژی آن ها اطلاعاتی را می دهد) هستند که این گیرنده ها، خاصیت شناختی و اطلاعات این موجودات بسیار پیشرفته را تقویت می کند.
عقرب ها می توانند اندازه، شکل و فاصله هر چیزی را در اطرافشان حس کنند. این قضیه نقشی بسیار کلیدی در زنده ماندن این حیوانات بر روی کره زمین، در این زمان بسیار طولانی ایفا می کند.
دم و نیش عقرب ها
در کنار سایر اندام های دفاعی عقرب ها، قسمت دم در عقرب ها، در واقع متفاوت ترین ویژگی این موجودات می باشد. شکم هر عقرب دارای 12 بخش می باشد، بخش پایانی و عقبی آن (متازوما) معمولاً به عنوان "نیش" شناخته می شود. برخلاف دیگر موجوداتی که دم دارند، (مانند سگ ها) و دمشان به سمت زمین خم شده است، دم عقرب به سمت بالا خم شده است.
آخرین بخش مورد توجه از شکم عقرب ها "تلسون" می باشد. غده های تولید زهر عقرب در تلسون قرار دارند. در انتهای تلسون، یک نیش منحنی شکل و تیز وجود دارد که برای سوراخ کردن بدن قربانیان و مهاجمان و تزریق زهر، مورد استفاده قرار می گیرد.
عقرب اغلب برای شکار کردن موجودات بزرگتر، مانند مارمولک و موش از مقدار بیشتری زهر استفاده می کند. در این صورت موجب فلج آن موجود شده و به این ترتیب، عقرب می تواند از آن تغذیه کند و اگر نخواهد از آن تغذیه کند می تواند از آنجا فرار کند.
حقایقی در مورد زهر عقرب
تمام عقرب ها از خود زهر تولید می کنند، اما همیشه اولین گزینه آن ها در هنگام احساس خطر، فرار است. نیش زدن عقرب ها همیشه آخرین گزینه پیش روی آن هاست. به علاوه عقرب ها می توانند مقدار زهری را که در هر نیش قرار می دهند، کنترل کنند. بدین ترتیب، برخی نیش های عقرب می تواند از دیگری میزان سمیت کمتری داشته باشد، به صورتی که برخی از نیش های عقرب اصلاً سمی نیست. مقدار زهری که عقرب در نیشش قرار می دهد به میزان خطری که احساس می کند بستگی دارد.
نگرانی در مورد نیش عقرب ها، فقط تهیه انواع پادزهر نیست بلکه نیش بسیاری از عقرب ها می تواند باعث ایجاد بیماری هایی در کنار سمی بودن آن نیز بشوند.
دلیل این اتفاق در نیوتوکسین های موجود در هر سم می باشد که بر سیستم عصبی تأثیر می گذارد. زهر هرگونه عقرب، ترکیب خاصی دارد. پپتید موجود در سم برخی عقرب ها، می تواند باعث تحریک سلول های مرده شود که این قضیه می تواند باعث ایجاد سرطان در فرد شود.
درخشش عقرب ها در نور ماوراء بنفش
شاید جالب ترین حقیقت در مورد عقرب ها این است که عقرب ها در هنگام شب زیر نور فرابنفش می درخشند. این قضیه می تواند کمی ترسناک باشد اما بدان معناست که اگر در اتاقتان، چراغ قوه ای با نور فرابنفش روشن کنید، می توانید عقرب ها را با رنگ آبی نئونی پیدا کنید. این قضیه بسیار مفید است، چرا که به این وسیله می توانید عقرب های اطراف خانه تان را قبل از آن که شانسی برای ورود به خانه داشته باشند پیدا کنید.
وقتی نور فرابنفش (یو وی) به اسکلت خارجی عقرب ها برخورد می کند، این پروتئین ها با چشم غیر مسلح انسان نیز قابل دیدن خواهند بود. زیرا دارای خاصیت فلورسنتی هستند.
اینکه چرا عقرب ها می درخشند و چه کاربردی دارد هنوز نامشخص و می تواند جای بحث بسیاری داشته باشد. برخی گمان دارند که عقرب ها می توانند همدیگر را از طریق این درخشش پیدا کنند. برخی دیگر نیز فکر می کنند این درخشش می تواند باعث مبهوت کردن و سردرگم شدن طعمه شود و برخی نیز معتقدند این قضیه در واقع "ضد آفتاب" طبیعی می باشد که برای ساکنان بیابان ها ساخته شده است. تئوری های امروزی بر این تمرکز دارند که عقرب ها از نور فرابنفش بازتاب شده از ماه استفاده می کنند تا بهترین زمان برای بیرون آمدن از مخفیگاه و شکار طعمه را پیدا کنند. با این حال مسئله این است که تمام عقرب ها تحت نور فرابنفش می درخشند.
شبه عقرب ها
بسیار عجیب است، برخی تنندگان وجود دارند که شبیه عقرب ها هستند اما در واقع عقرب نیستند و شبه عقرب نامیده می شوند. آن ها را به سختی می توان در به عنوان گونه هایی از عقرب شناخت. یک مثال از آن ها عقرب بادی می باشد که به عنوان عقرب عنکبوتی (اسپایدر اسکورپیون) نیز شناخته می شوند، که در واقع نه عقرب هستند نه عنکبوت، برای مثال آن ها نمی توانند نیش بزنند و دارای زهر نیز نیستند، اما می توانند به طور درد آوری گاز بگیرند و چنگال هایی نیز مشابه عقرب دارند.
کنترل کردن عقرب ها
یکی از بهترین فواید دانستن این اطلاعات این است که می توانید خانه تان را از این آفت های نیش زننده حفظ کنید. عقرب ها در طبیعت فواید بسیاری دارند اما آن ها برای ما انسان ها، بسیار ترسناک بوده و حتی برخی از آن ها می توانند کشنده باشند. در صورتی که با تهاجم عقرب ها در خانه مواجه شدید بهتر از سم قوی و کشنده عقرب استفاده کنید تا در سریع ترین زمان ممکن از دست آن ها خلاص شوید.
زهر عقرب و کمک به پیشرفت صنعت داروسازی
اجزای ترکیب زهر عقرب می تواند خواص چندگانه ای مانند خواص آنتی باکتریال، ضد ویروسی، ضد عفونت های قارچی و برخی اختلالات عصبی داشته باشد. همچنین ترکیبات زهر عقرب می تواند مقدار یون های بدن ما مانند پتاسیم، سدیم، کلر و کلسیم) را تعدیل کند.
خرید سم عقرب کش پیگانیک
